Sonucu öğrenmemle bu yazıyı yazmam arasında geçen sürede, hem de kimseye söylemiiim dememe rağmen, İsmail, Elif, Ocak, Devrim, eşimin anne ve babası, Yavuz, Burak, Tuğba, Barış, Tuluğ, Seçkin, Taner (muhtemelen Özge ve Oya Abla da), Burçak, Ceylan, Buğra, Ateş bebek, Arzu ve İbo da öğrendiler hamile olduğumu. Kim söylemiş onlara acaba :)))
Yani gerçekten yanlış yaptığımın farkındayım ama elimde değil napiiim. Öte yandan ya her iki test sonucu da yanlışsa, ya gebelik kesesi görülmezse, ya gebelik kesesi görülürse ama içi boşsa, ya başka bir sorun varsa diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Ya neden perşembe sevgili doktorum, neden hemen gelemiyorum sana...
Ben mi psikolojik olarak bu sürece uydum acaba? Yoksa gerçekten 4 hafta bitmiş, 5. haftanın içindeyken de şiddetli meme ağrısı (dokunamıyorum bile), karında şişlik (eskiden göbeğimi içime çekebilirdim, artık onu da yapamıyorum) ve uyku hali olur mu?
Of nasıl geçecek perşembe gününe kadar olan günler... Neyse sabırlı olayım, mantıklı olayım di mi? Soğukkanlı da olayım hatta :))
Herkes ahkam kesebiliyordum ben, kendime neden kesemiyorum? En iyisi artık kimseye söylemiiim perşembe akşamına kadar. Aaaa ama Hande'ye söylemem lazım di mi? Yoksa olmaz...
İnternetten baktım, şu anda yaklaşık yukardaki resimdeki gibi :))) Sevimli, küçük embriyom benim....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder