Ha başladım, ha başlayacağım derken işe başladım. Hala kendimi misafir gibi hissediyorum ama hızlıca bu durumu kabullensem çok iyi olacak. Poyraz annemlerde, yanında annem, babam, kardeşim ve abisi var. Özellikle abisi sayesinde bu ilk ayrılığımız oğlum için çok yıpratıcı olmadı. Kendisine yoğun ilgi gösteren 4 yeni insan sayesinde pek bir mutluydu doğrusu. O mutlu olunca benim de günlerim rahat geçti doğal olarak. Kuzumu çok özledim elbette ama en azından aklım arkada kalmıyor.
Birtanem, güzel oğlum... Hepimiz zaman zaman hayatta bazı tercihler yapmak zorunda kalıyoruz. Genelde önümüzde en az 2 seçenek oluyor. Ve bunlardan birisini seçerek yola devam ediyoruz. Şimdilik seninle ilgili tercihleri ben yapıyorum. İnan senin iyiliğini, mutluluğunu düşünerek yapıyorum. Her zaman doğruyu mu yapıyorum bilmiyorum. Bunu zaman gösterecek. Umarım seni üzecek bir tercih yapmamışımdır. Ve umarım bundan sonra da seni üzecek tercihler yapmam, yapmak zorunda kalmam...
Hiç unutma, seni herşeyden ve herkesten çok seviyorum...
1 yorum:
Maşallah Poyraz bebeğe, ne güzel boncuk gibi gözleri varmış :)
Canım Allah yardımcın olsun, insan bir saniye bile gözünün önünden ayırmak istemiyor ama mecburen onların geleceği için bazı fedakarlıklar yapmak zorunda kalıyor. Dediğin gibi en azından gözün arkada kalmıyor, iş saati dediğin nedir ki şıp diye geçer Allah daha uzun ayrılık vermesin.
Yorum Gönder