Artık gerçeklerle yüzleşme, gerçek hayata dönme vakti geldi. Yarın 6 aydan sonra işe dönüyorum. Oğulcum tam 5,5 aylık oldu. Bu sürede beni hiç yormadı, hiç üzmedi kuzum. Çok keyifli zamanlar yaşadık.
Artık çalışan bir anne olacağım. Artısını, eksisini göreceğiz zaman içinde. Kuzuma anneanne ve teyze bakacak. Gözüm arkada değil ama yüreğim?
Bütün gün onu çok özleyeceğim. Akşamları iple çekeceğim, eve koşup ona meme vermek için can atacağım. Umarım ilk dişini çıkardığında, ilk kez emeklediğinde, ilk adımlarını attığında ve ilk kelimesini söylediğinde hep yanında olurum.
Annecim inan ki senin için, senin geleceğin için katlanıcam bu duruma. Yoksa senden bir dakika bile ayrı kalmak istemiyorum. Şimdi aynı şekilde uslu bir bebek olup, akşamları annenin gelmesini bekleme zamanı. Hayat böyle birşey... Yokluğu da, varlığı da yavaş yavaş öğretiyor insana.
Seni çok seviyorum kuzucuğum...
