Yarın işbaşı yapıyorum. 6 ay aradan sonra işe döneceğim için hem heyecanlı, hem de endişeliyim. Resmen yeni bir işe başlayacak gibi hissediyorum kendimi. Bir başka endişem de evdeki kuzum. Emmeye bayılan, emmmeden uyumayan, katı gıdaları elinin tersiyle reddedip, biberona yan gözle bile bakmayan Mira Hanım babasını oldukça uğraştıracak sanırım. Rahat olmam lazım. Bu sabah babası biberon ile sağdığım sütü vermeye çalışırken o kadar çok ağladı ki, yan odada da ben ağladım. Belki ben evde değilken bu kadar çok ağlamaz. Umarım çabuk alışır...
