Salı, Temmuz 25, 2006

Bir varmış, bir yokmuş...


diye başlayıp size masal anlatacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. En azından şimdilik ;)
Dün akşam bir arkadaşım, bana deneysel bir yöntemden bahsetti. Mevzu şu, 28. haftadan itibaren bebek annesinin sesiyle ve dış dünyadan gelen seslerle daha yakın iletişime geçiyor. Bu nedenle bu haftadan itibaren hergün düzenli olarak okunacak keyifli bir masal ve dinlenecek neşeli bir müzik, doğduktan sonra kendini mutsuz ve korunmasız hisseden bebeklerin rahatlamasına yardımcı oluyormuş. Son 3 ay boyunca annesinin karnında duyduğu masalı ve müziği duyan bebekler, kendilerini anne karnında sanıp rahatlıyorlarmış. Denemeye değer, en azından hiçbir sakıncası yok. Hatta benzer bir süreci babaları ile de geliştirmek lazım.
Ben bunu düşünürken, bir diğer babamız Kıvanç'ın motivasyonu ile bu hikayeleri kendim yazabilirim diye de düşündüm. Boyumdan büyük bir işe kalkışmış olabilirim ama neresinden dönsem geç olmaz. Hemen en yakın kitapçıya koşar bir masal kitabı alırım nasıl olsa :)

Hepinize sevgiler...

Hiç yorum yok: