Benim çocuğum yapmaz demeyin

Önceki akşamı çok kötü geçirdim. Hepimize ders olması açısından anlatayım istiyorum. Aslında çoook keyifli geçirdiğimiz hafta sonunun resimlerini koyacaktım önce ama bu olay öne geçti.

Annemler bir çift kapılı gardrop almışlardı, paketiyle geldi evde duruyor. Daha açılmadı. Duvara yaslamışlar, öyle kendi kendine düşmesi de imkansız. Neyse dün akşam evde 4 yetişkin varken benim oğlum "bunun içinde ne var çok merak ediyorum" diyerek kutuyu çekip üzerine düşürdü. Korkunç bir andı, odaya girdiğimde Poyraz tamamen kutunun altındaydı ve sesi çıkmıyordu. Bir saniye için "gitti çocuk" diye düşündüğümü hatırlıyorum. Zorla kutuyu kaldırdım ve altından çıkardığımda ağlamaya başladı. Hemen hastaneye götürdüm. Beyin tomografisi, göğüs röntgeni, karın ultrasonu derken neyse ki herhangi bir sorun olmadığını öğrendik. Şu anda da kafasının arkasındaki hafif bir şişlik dışında neşesi yerinde. Ama bir sürü radyasyon almış oldu. Yaşadığım korku da cabası, hala ellerim titriyor.

Poyraz sakin bir çocuk, yaramaz diyemem. Öyle dolaplara filan tırmandığı da yoktur. O kutuyu çekeceğine hiç ihtimal vermedim. Hatayı da burda yaptım. Tüm çocuklar her an, saniyeler içinde, herşeyi yapabilir. Artık buna eminim. Gerçekten tüm detayları düşünüp, yapar yapmaz diye ayırt etmeden olası tüm tehlikelere karşı önlem almak lazım. Sonuçta ucuz atlattık gerçekten, kemiklerinin esnek olmasına bağladı doktor. Yani aynı hesapla bu iş benim üzerime 250 kiloluk bir kütlenin düşmesi gibi birşey. Şimdi hemen evdeki çekince düşme olasılığı olan dolapları duvara sabitleyeceğim. Bu ağır, bunu çekemez demeyeceğim. Aman diyim ne olur siz de evi bu gözle bir kez daha gözden geçirin.

Bu vesile ile tüm minnoşlara herşeyden önce sağlıklı günler diliyorum.