Keşke kardeşim olmasaydı

Evet dün en sonunda küçük bey bombasını patlattı. "Anne keşke bir kardeşim olmasaydı. Sen ya onu uyutuyorsun, ya ona yemek yediriyorsun, ya da mutfakta iş yapıyorsun. Biz seninle hiç oynayamıyoruz"

Nasıl içim acıdı anlatamam. Düşündüm de, haklı. Özellikle Mira hastalanınca çok mızmızlaştı. Ona her zamankinden de fazla zaman ayırmak durumunda kaldım. Oğlum iyice ihmal edildi. Zaten Mira da abisinin hiçbir şeyle oynamasına izin vermiyor, elinde ne varsa alıp müdahale ediyor. Çocuğum bir kardeşi olmamasını dilerken çok haklıydı.

Akşam sadece benimle 5 dakika daha oturabilmek için uyumak istemedi. Çünkü ben ancak Mira uyuduktan sonra Poyraz ile kesintisiz zaman geçirebiliyorum, bunun farkında. Bende birazcık geç uyumasına izin verdim. Umarım Ezgi Öğretmenimiz bize kızmaz. Oğlumla kucak kucağa biraz oturup televizyon izledik, sohbet ettik. 10 dakika bile ona yetti.

Bundan sonra çok daha dikkatli olacağım oğlum. Seninle daha fazla zaman geçirmeye, evde iş yapmak için harcadığım zamanı parayla satın alıp sana vermeye söz veriyorum. Yemek ve temizlik işinin bir kısmını outsource etmeye karar verdim. Hazır ev yemekleri yapan bir yer buldum (Doyiva). Temizliği de en az ayda 2 kere düzenli yaptıracağım. Hiçbir şey oğlumla geçireceğim zamanlardan daha değerli olamaz. Buna kimsenin engel olmasına izin vermeyeceğim, kardeşin dahil.

Seni çok seviyorum kuzucum, ilerde kardeşin olduğu için çok mutlu olacağına inanmasam inan seni bu sıkıntıya sokmazdım. Birazcık daha sabır, yakında kardeşinle çok güzel vakit geçireceğine eminim. Umarım bir süredir seni ihmal ediyor oluşumu telafi edebilirim.